BİR TEMBELLİK HİKÂYESİ OBLOMOV VE OBLOMOVLUK



BİR TEMBELLİK HİKÂYESİ OBLOMOV VE OBLOMOVLUK

Oblomov İlya İlyiç’in yaşam öyküsünü anlatan bir roman Goçarov’un ünlü eseri. Herkes bu kitabı yorumlarken Oblomov’un Rusya’nın eski düzeni temsil ettiğini arkadaşı Şoltz’un da Rusya’nın yenilikçi yanın temsil ettiği üzerine bir çok yazı okuyabilirsiniz. Hatta artık deyim olarak kullanılan “Oblomovluk” deyiminin üzerine de her yerde yazı okuyabilirsiniz. Bu kitap herkeste aynı duyguyu uyandırmayabilir.

Gorçarov'un Oblomov kitabı
Bende en çok uyandıran duygu Oblomov’un “biz neden yaşıyoruz?” sorusu akla geliyor. Oblomov defalarca kendine bu soruyu sormaktadır. Kendi zengin olan Oblomov hayatında bir amacı yoktur. Zaten hayata bir amaç yerleştiremediği için boşlukta her günü aynı tembel bir şekilde yatmaktadır.

 Esas verilen mesaj Amaçlar oluşturabilmektir. Oblamov’un varacağı bir durağı olmadığı için yaşam onun için gereksizdir. Zaten Oblomov’un hayati ihtiyaçları, hizmetlileri Zahor ve Oblomovka daki 300 Can’ı çalışrak karşılamakatadır.

Oblomov’un amaçsızlığı hiçbirşey için çabalamak zorunda olmamasından da kaynaklanmaktadır. Saçlarını tarayamayan, ayakkabılarını çıkaramayan ve üretmeyen biri için para kazanma ihtiyaç olmayan birine yaşam oldukça gereksiz gelebilir.

Amacı olmayana biri aslında ölmüş biride diyebiliriz. İnsanın amacı olmadığı an ölümü bekler. Herkesin amaçları farklıdır. Örneğin biri terfi etmek, biri çocuk yapmak ve yetiştirmek, mutlu bir evlilik, okumak ve bilinen bir olmak, para kazanmak, farklı bir dünya hayal etmek bunlar ve bundan daha fazlası insanın yaşaması için amaçlar yığının oluşturmaktadır.

Gorçarov
Fakat Oblomov sadece âşık olduğu an mutlu bir hayatı kendine amaç edindi. Fakat oda mutlu olamayacağı düşüncesiyle o amacından vazgeçti.

Oblomovluk deyimi aslında yazar kendi üretiyor. Yazara göre Oblomovluk Oblomov’un tek düze üretmeyen, işini görmeyen, ilerletmeyen (işini), okumaya ihtiyacı olmayan bir yaşantı içinde olan Oblomov’un çocukluğunda beri gelen tembelliğin adıdır.

Oblomovluk oblomov’un acı sonu olmuştur. Yerinden kalkmayan sürekli yemek, uyumak, yürümemek inme inmesine ve ölmesine sebep oldu.

Oblomov her zaman şu soruyla düşünüyor. “Aslında herkes rahat huzurlu yaşam için çalışmıyor mu?” oblomov yaşamak için gerekli parası var, yemek ve diğer ihtiyaçları da karşılanıyor. Oblomov kendine göre gayet huzurlu ve çalışmak zorunda da değil. Sadece düşünmek ve üretmek zorunda olmamam insanın huzurunu kaçıyor.
Eğer kitabı okumadıysanız tembellik içeren bu kitabı elinize çayınızı alarak okumanızı tavsiye ederim. 

Yasal Uyarı: Yayınlanan köşe yazısı/haberin tüm hakları Nutuk Dergisi'ne aittir. Kaynak gösterilse veya habere aktif link verilse dahi köşe yazısı/haberin tamamı ya da bir bölümü Dergi ismi kullanılmadan kesinlikle yayınlanamaz.

Yorumlar